No me dió tiempo a despedirme,
Aprendía con los años de lo que iba el cuento
Tú querías esa seguridad que ni yo encuentro
Pero entendimos al final, que así sería mejor
No me dió tiempo a despedirme,
Aprendía con los años de lo que iba el cuento
Tú querías esa seguridad que ni yo encuentro
Pero entendimos al final, que así sería mejor
No me permitió un café, ni un cómo estás ahora
Me recuerdo A tirones de tu abrigo largo
Te fiaba mi rutina pero por encargo
Y me fui por querer ser la dueña de otros labios.
Si pudiera volver, borraría cada error,
Mi torpeza y tanta estupidez.
Ya no soy la que fui, ya aprendí la lección
Y aunque me lo permitieras
Yo sé que sin mi, tu estás mejor.
Caen las hojas del otoño y te me apareces
En reuniones con amigos, te extraño tanto
En la huella de mi vida te agarraste fuerte, tan fuerte
Cuando acabamos y te vi sacar todas tus cosas de la habitacion.
Tan solo me quedé con todo aquello que aún olía a ti
Crucé la puerta y sin mirar atras deje lo que me hacía feliz
No atendi cuando el destino me estaba gritando
Si pudiera volver, borraria cada error
Mi torpeza y tanta estupidez
Ya no soy la que fui, ya aprendí la lección
Y aunque me lo permitieras
Yo sé que sin mi tu estás mejor
Y te sueño cada noche, cada día, cada maldita hora
Te extraño, cuando tú ni sabes que yo no estoy sola
Y me vuelvo loca de pensar que alguien te abrace ahora
Te extraño, cuando tú ni sabes que esto me desborda
Si pudiera volver, borraría cada error
Mi torpeza y tanta estupidez
Ya no soy la que fui, ya aprendí la lección
Y aunque me lo permitieras
Yo sé que sin mi tu estás mejor
Y aunque me lo permitieras
Yo sé que sin mi tu estás mejor
Ik had geen tijd om afscheid te nemen,
Ik heb door de jaren heen geleerd waar het verhaal over ging
Je wilde die beveiliging die ik niet eens kan vinden
Maar uiteindelijk begrepen we dat het op deze manier beter zou zijn
Hij stond me geen koffie toe, noch een hoe gaat het nu
Ik herinner me dat ik aan je lange jas trok
Ik vertrouwde je met mijn routine maar op aanvraag
En ik ging weg omdat ik de eigenaar van andere lippen wilde zijn.
Als ik terug kon gaan, zou ik elke fout wissen
Mijn onhandigheid en dergelijke domheid.
Ik ben niet meer wat ik was, ik heb de les al geleerd
En zelfs als je me toestaat
Ik weet dat je zonder mij beter bent.
Herfstbladeren vallen en je verschijnt aan mij
In vergaderingen met vrienden mis ik je zo erg
In de voetafdruk van mijn leven hield je vast, zo strak
Toen we klaar waren en ik zag je al je spullen de kamer uit halen.
Ik hield gewoon alles wat nog steeds naar je rook
Ik stak de deur over en zonder achterom te kijken, verliet ik wat me gelukkig maakte
Ik antwoordde niet toen Destiny tegen me schreeuwde
Als ik terug zou kunnen gaan, zou ik elke fout wissen
Mijn onhandigheid en zoveel domheid
Ik ben niet meer wat ik was, ik heb de les al geleerd
En zelfs als je me toestaat
Ik weet dat je zonder mij beter bent
En ik droom elke nacht van je, elke dag, elk verdomde uur
Ik mis je, als je niet eens weet dat ik niet alleen ben
En ik word gek om te denken dat iemand je nu knuffelt
Ik mis je, als je niet eens weet dat dit me overweldigt
Als ik terug kon gaan, zou ik elke fout wissen
Mijn onhandigheid en zoveel domheid
Ik ben niet meer wat ik was, ik heb de les al geleerd
En zelfs als je me toestaat
Ik weet dat je zonder mij beter bent
En zelfs als je me toestaat
Ik weet dat je zonder mij beter bent