Κάθε φορά μοιάζει ακόμα ένα βήμα πιο δύσκολο
Να δώσω ψυχή και να αφήσω δυό γράμματα πίσω μου
Τα χέρια μου κόκκινα, σπάνε από το καταχείμωνο
Μα αυτή η ξερή παγωνιά μου ταιριάζει, αλίμονο
Κάθε φορά μοιάζει ακόμα ένα βήμα πιο δύσκολο
Να δώσω ψυχή και να αφήσω δυό γράμματα πίσω μου
Τα χέρια μου κόκκινα, σπάνε από το καταχείμωνο
Μα αυτή η ξερή παγωνιά μου ταιριάζει, αλίμονο
Είμαι εκείνος που χάνει
Πόσο μπορεί τελικά να αγαπήσει εκείνος που χάνει;
Χάδι γλυκό, τρυφερό αλλά κάτι βραδιές έχω γίνει δρεπάνι
Συχνά με ρωτάς για το πόσες φορές συμβιβάστηκα μέσα στην πλάνη
Ποτέ μου δε λέω ποτέ μα τουλάχιστον λίγες φορές το 'χω κάνει
Το σαλόνι είναι καθαρισμένο
Το γραφείο είναι φρεσκοβαμμένο
Το κρεμμύδι είναι φρεσκοκομμένο
Και το φαγητό μαγειρεμένο
Όλα αυτά με κάνουνε να μένω
Με έχουν κάνει τόσο ευλογημένο
Όμως πλέον το καταλάβαίνω και την μαλακία περιμένω
Η μάνα μου ξέρω πως έχει ένα θέμα με όσους στα σχόλια κλαίγονται
Όσους μιλάνε πολύ αλλά μούτρα και ονόματα κάπου δε φαίνονται
Μου 'πε να πω τα εξής δύο λόγια για αυτούς άμα μου το επιτρέπετε
Οκ, συγγνώμη μαμά τελικά αλλά τούτα τα λόγια δε λέγονται
Πάλι φοβάμαι να μη μεγαλώσω και τρέφω χαμένες ελπίδες
Δίνω στο χρόνο τις πρώτες μου μπάρες, μου δίνει τις πρώτες ρυτίδες
Αν δε με ξέρατε και με ρωτούσατε τα πόσα έκλεισα φέτος
Θα ΄λεγα γίνομαι 19 και είμαι ακόμα στο δεύτερο έτος
Όλη η ζωή μου είναι μια ελαφριά comedy σε μικρόστενα κτίρια
Ο παππούς μου ρωτάει τον σεκιουριτά άμα πάνε καλά τα εισητήρια
Παππού αν κατέβουμε από τη σκηνή επιτόπου τελειώνει η παράσταση
Θα φύγει ο κόσμος καπάκι στις 12 και 1 σαν να 'χουμε ανάσταση
Δεν έχω πλάνο και δεν έχω πιάνο μα πάντα το κόλπο το πιάνω
Δε ξέρω την νότα τη Ντο αλλά ξέρω την ντου γιατί όντως το κάνω
Το νέο CD μου έχει στόμα και γλώσσα και δόντια και όντως μιλάει
Δε ξέρει την νότα τη Φα αλλά ξέρει την fuck για όντως..
Συγγνώμη αν απογοήτευσα κάποιους που 'θελαν καινούρια ποιήματα
Δεν είμαι ο Bloody του Βαλς, με τον Νίκο του τότε έχουμε άλλα προβλήματα
Και δεν είμαι πια 19 τελικά είναι σ' άλλο σημείο ο πήχης μου
Και δεν είμαι δεύετρο έτος κι ας είμαι στο δεύτερο έτος της φρίκης μου
Μη μου μιλάτε για rap είστε όλοι μικρούλιδες
Κάνετε τους μπούλιδες, μα έχω στην τσέπη μέσα του Δαβίδ τη σφεντόνα χαζούλιδες, άιντε χαζούλιδες
Άιντε κουράσατε και με κουράσατε
Νομίζω ξεχάσατε
Εκείνο που λέτε πως πούλησα εσείς θα το σφάζατε
Σ' άλλα νέα, ίδια νέα, είμαι ακόμα μπρελόκ στα κλειδιά της
Κοιμάται μια γάτα στα πόδια μου, η άλλη τρέχει στα δικά της
Μ' άρεσει το σπίτι που φτιάξαμε σου' πα και γέλασα
Και λέω το σπίτι μα δεν εννοώ το διαμέρισμα
Τα 'χω πάει αρκετά καλά
Τα 'χω πάει αρκετά κομπλέ, αρκετά κομπλέ
Μπρο το '13 είχα 3Κ κάπου στο YouTube σαν να με 'λεν Αντρέ
Μισοί ακούν αυτά που λέω, πιάνουν τα μισά, τα μισοτραγουδάν κομπλέ
Και άλλοι μισοί μισούν αυτά που λέω επειδή δεν πιάνουν τα μισά ποτέ
Αυτό μου το δίνεις, το βλέπεις πως είμαι παίχτης
Παίχτης, σαν να τριπλάρει πρωτάκι παιδάκι της έκτης
Λένε πως λέω τα ίδια μα λέω τη ζωή μου, για αυτό είμαι φταίχτης
Απ' το πεπρωμένο δραπέτης, μα δε θα το δείξει το Netflix
Την πρώτη φορά είχα κοιτάξει τα αστέρια, τη δεύτερη 'γίναν δικά μου
Την πρώτη χρονιά το μελέτησα, ύστερα κάθε χρονιά είναι η χρονιά μου
Αν η μουσική θέλει πόνο, αν γράφω καλύτερα στα βάσανα μου
Αυτή είναι η χειρότερη μουσική μου
Γιατί είμαι όντως στα καλύτερα μου
Each time it seems one more step harder
To give my soul and leave two letters behind me
My hands are red, they break from the winter
But this dry frost suits me, alas
I'm the one who loses
How much can the loser really love?
A sweet, tender caress, but some nights I have become a scythe
You often ask me about how many times I have compromised in delusion
I never say never, but at least a few times I have
The living room is cleaned
The office is freshly painted
The onion is freshly chopped
And the food is cooked
All this makes me stay
They have made me so blessed
But now I understand and I'm waiting for the bullshit
I know my mother has an issue with those who cry in the comments
Those who talk a lot but faces and names are nowhere to be seen
He told me to say the following two words about them if you will allow me
Ok, sorry mom after all but these words are not spoken
Again I am afraid of not growing up and harbor lost hopes
I give time my first bars, it gives me the first wrinkles
If you didn't know me and you were asking me how much I booked this year
I would say I'm turning 19 and I'm still in my second year
My whole life is a light comedy in small buildings
My grandfather asks the security guard if the tickets are going well
Grandpa, if we get off the stage, the show ends on the spot
The world will leave at 12 and 1 as if we have a resurrection
I don't have a plan and I don't have a piano, but I always get the trick
I don't know the note C but I know C because I really do
My new CD has a mouth and a tongue and teeth and it actually talks
He doesn't know the Fa note but he knows the fuck for real..
Sorry if I disappointed some who wanted new poems
I'm not the Bloody of Waltz, with his Niko then we have other problems
And I'm not 19 anymore, after all, my forearm is in a different place
And I'm not a sophomore even though I'm in my second year of horror
Don't talk to me about rap, you're all small-faced
You fools, but I've got the sling in David's pocket, fools, fools
Hey, you're tired and you tired me
I think you forgot
You would slaughter what you say I sold
In other news, same news, I'm still a key fob to her keys
One cat is sleeping at my feet, the other is running at hers
I liked the house we built for you and I laughed
And I say the house, but I don't mean the apartment
I've been doing pretty well
I've done pretty well, pretty well
Before '13 I had 3K somewhere on YouTube as if my name was Andre
Half of them listen to what I say, half of them catch, half of the singing combos
And half of them hate what I say because they never get half of it
You give me that, you see I'm a player
A player, as if a sixth grader tripled for the first time
They say I say the same things but I say my life, that's why I'm guilty
Runaway from Destiny, but Netflix won't show it
The first time I looked at the stars, the second they were mine
The first year I studied it, then every year is my year
If music wants pain, if I write better in my suffering
This is my worst music
Because I am indeed at my best