Κάθε φορά μοιάζει ακόμα ένα βήμα πιο δύσκολο
Να δώσω ψυχή και να αφήσω δυό γράμματα πίσω μου
Τα χέρια μου κόκκινα, σπάνε από το καταχείμωνο
Μα αυτή η ξερή παγωνιά μου ταιριάζει, αλίμονο
Κάθε φορά μοιάζει ακόμα ένα βήμα πιο δύσκολο
Να δώσω ψυχή και να αφήσω δυό γράμματα πίσω μου
Τα χέρια μου κόκκινα, σπάνε από το καταχείμωνο
Μα αυτή η ξερή παγωνιά μου ταιριάζει, αλίμονο
Είμαι εκείνος που χάνει
Πόσο μπορεί τελικά να αγαπήσει εκείνος που χάνει;
Χάδι γλυκό, τρυφερό αλλά κάτι βραδιές έχω γίνει δρεπάνι
Συχνά με ρωτάς για το πόσες φορές συμβιβάστηκα μέσα στην πλάνη
Ποτέ μου δε λέω ποτέ μα τουλάχιστον λίγες φορές το 'χω κάνει
Το σαλόνι είναι καθαρισμένο
Το γραφείο είναι φρεσκοβαμμένο
Το κρεμμύδι είναι φρεσκοκομμένο
Και το φαγητό μαγειρεμένο
Όλα αυτά με κάνουνε να μένω
Με έχουν κάνει τόσο ευλογημένο
Όμως πλέον το καταλάβαίνω και την μαλακία περιμένω
Η μάνα μου ξέρω πως έχει ένα θέμα με όσους στα σχόλια κλαίγονται
Όσους μιλάνε πολύ αλλά μούτρα και ονόματα κάπου δε φαίνονται
Μου 'πε να πω τα εξής δύο λόγια για αυτούς άμα μου το επιτρέπετε
Οκ, συγγνώμη μαμά τελικά αλλά τούτα τα λόγια δε λέγονται
Πάλι φοβάμαι να μη μεγαλώσω και τρέφω χαμένες ελπίδες
Δίνω στο χρόνο τις πρώτες μου μπάρες, μου δίνει τις πρώτες ρυτίδες
Αν δε με ξέρατε και με ρωτούσατε τα πόσα έκλεισα φέτος
Θα ΄λεγα γίνομαι 19 και είμαι ακόμα στο δεύτερο έτος
Όλη η ζωή μου είναι μια ελαφριά comedy σε μικρόστενα κτίρια
Ο παππούς μου ρωτάει τον σεκιουριτά άμα πάνε καλά τα εισητήρια
Παππού αν κατέβουμε από τη σκηνή επιτόπου τελειώνει η παράσταση
Θα φύγει ο κόσμος καπάκι στις 12 και 1 σαν να 'χουμε ανάσταση
Δεν έχω πλάνο και δεν έχω πιάνο μα πάντα το κόλπο το πιάνω
Δε ξέρω την νότα τη Ντο αλλά ξέρω την ντου γιατί όντως το κάνω
Το νέο CD μου έχει στόμα και γλώσσα και δόντια και όντως μιλάει
Δε ξέρει την νότα τη Φα αλλά ξέρει την fuck για όντως..
Συγγνώμη αν απογοήτευσα κάποιους που 'θελαν καινούρια ποιήματα
Δεν είμαι ο Bloody του Βαλς, με τον Νίκο του τότε έχουμε άλλα προβλήματα
Και δεν είμαι πια 19 τελικά είναι σ' άλλο σημείο ο πήχης μου
Και δεν είμαι δεύετρο έτος κι ας είμαι στο δεύτερο έτος της φρίκης μου
Μη μου μιλάτε για rap είστε όλοι μικρούλιδες
Κάνετε τους μπούλιδες, μα έχω στην τσέπη μέσα του Δαβίδ τη σφεντόνα χαζούλιδες, άιντε χαζούλιδες
Άιντε κουράσατε και με κουράσατε
Νομίζω ξεχάσατε
Εκείνο που λέτε πως πούλησα εσείς θα το σφάζατε
Σ' άλλα νέα, ίδια νέα, είμαι ακόμα μπρελόκ στα κλειδιά της
Κοιμάται μια γάτα στα πόδια μου, η άλλη τρέχει στα δικά της
Μ' άρεσει το σπίτι που φτιάξαμε σου' πα και γέλασα
Και λέω το σπίτι μα δεν εννοώ το διαμέρισμα
Τα 'χω πάει αρκετά καλά
Τα 'χω πάει αρκετά κομπλέ, αρκετά κομπλέ
Μπρο το '13 είχα 3Κ κάπου στο YouTube σαν να με 'λεν Αντρέ
Μισοί ακούν αυτά που λέω, πιάνουν τα μισά, τα μισοτραγουδάν κομπλέ
Και άλλοι μισοί μισούν αυτά που λέω επειδή δεν πιάνουν τα μισά ποτέ
Αυτό μου το δίνεις, το βλέπεις πως είμαι παίχτης
Παίχτης, σαν να τριπλάρει πρωτάκι παιδάκι της έκτης
Λένε πως λέω τα ίδια μα λέω τη ζωή μου, για αυτό είμαι φταίχτης
Απ' το πεπρωμένο δραπέτης, μα δε θα το δείξει το Netflix
Την πρώτη φορά είχα κοιτάξει τα αστέρια, τη δεύτερη 'γίναν δικά μου
Την πρώτη χρονιά το μελέτησα, ύστερα κάθε χρονιά είναι η χρονιά μου
Αν η μουσική θέλει πόνο, αν γράφω καλύτερα στα βάσανα μου
Αυτή είναι η χειρότερη μουσική μου
Γιατί είμαι όντως στα καλύτερα μου
Elke keer lijkt het nog een stap moeilijker
Om mijn ziel te geven en twee letters achter me te laten
Mijn handen zijn rood, ze breken uit de winter
Maar deze droge vorst past bij mij, helaas
Ik ben degene die verliest
Hoeveel kan de verliezer echt houden?
Een zoete, tedere streling, maar sommige nachten ben ik een zeis geworden
Je vraagt me vaak over hoe vaak ik in waan heb gecompromitteerd
Ik zeg nooit nooit, maar tenminste een paar keer dat ik heb
De woonkamer is schoongemaakt
Het kantoor is vers geschilderd
De ui is vers gehakt
En het eten is gekookt
Dit alles laat me blijven
Ze hebben me zo gezegend gemaakt
Maar nu begrijp ik het en ik wacht op de onzin
Ik weet dat mijn moeder een probleem heeft met degenen die huilen in de reacties
Degenen die veel praten, maar gezichten en namen zijn nergens te zien
Hij zei dat ik de volgende twee woorden over hen moest zeggen als je me toestaat
Oké, sorry mam, maar deze woorden worden niet gesproken
Nogmaals, ik ben bang om niet op te groeien en Harbor verloor de hoop
Ik geef tijd mijn eerste bars, het geeft me de eerste rimpels
Als je me niet kende en je vroeg me hoeveel ik dit jaar heb geboekt
Ik zou zeggen dat ik 19 word en ik ben nog steeds in mijn tweede jaar
Mijn hele leven is een lichte komedie in kleine gebouwen
Mijn grootvader vraagt de bewaker of de tickets goed gaan
Opa, als we van het podium afkomen, eindigt de show ter plaatse
De wereld vertrekt om 12 en 1 alsof we een opstanding hebben
Ik heb geen plan en ik heb geen piano, maar ik haal altijd de truc
Ik ken de notitie niet, maar ik weet het C omdat ik dat echt doe
Mijn nieuwe CD heeft een mond en een tong en tanden en het praat eigenlijk
Hij kent de FA -noot niet, maar hij kent de verdomme echt echt ...
Sorry als ik sommigen teleurstelde die nieuwe gedichten wilden
Ik ben niet de bloederige wals, met zijn niko dan hebben we andere problemen
En ik ben niet meer 19, mijn onderarm bevindt zich tenslotte op een andere plaats
En ik ben geen tweedejaarsstudent, ook al ben ik in mijn tweede jaar van horror
Praat niet met me over rap, jullie zijn allemaal een klein gezicht
Jullie dwazen, maar ik heb de slinger in Davids zak, dwazen, dwazen
Hé, je bent moe en je bent het moe
Ik denk dat je het bent vergeten
Je zou afslachten wat je zegt dat ik heb verkocht
In ander nieuws, hetzelfde nieuws, ik ben nog steeds een belangrijke fob voor haar sleutels
De ene kat slaapt aan mijn voeten, de andere loopt naar de hare
Ik vond het huis leuk dat we voor je hebben gebouwd en ik lachte
En ik zeg het huis, maar ik bedoel het appartement niet
Ik heb het redelijk goed gedaan
Ik heb het behoorlijk goed gedaan, best goed
Vóór '13 had ik ergens 3k op YouTube alsof mijn naam Andre was
De helft van hen luistert naar wat ik zeg, de helft van hen vangt, de helft van de zingende combo's
En de helft van hen haat wat ik zeg omdat ze er nooit de helft van krijgen
Je geeft me dat, zie je dat ik een speler ben
Een speler, alsof een zesde klasser voor het eerst verdrievoudigde
Ze zeggen dat ik dezelfde dingen zeg, maar ik zeg mijn leven, daarom ben ik schuldig
Weggelopen van Destiny, maar Netflix zal het niet laten zien
De eerste keer dat ik naar de sterren keek, zodra ze van mij waren
Het eerste jaar dat ik het heb bestudeerd, dan is elk jaar mijn jaar
Als muziek pijn wil, als ik beter schrijf in mijn lijden
Dit is mijn slechtste muziek
Omdat ik inderdaad op mijn best ben